Over Terme Di Sorano

Warm en zacht zijn ze, de handen van de masseur. Met regelmatige bewegingen masseren ze mijn rug, van boven naar beneden en weer omhoog. Wanneer de masseur de warme stenen op mijn rug legt, kan ik niet anders dan even kreunen. Wat is dit heerlijk. Toen ik vanochtend de ‘menukaart’ van het wellnesscentrum bekeek en mijn ogen vielen op de hot stone massage, zag ik mezelf al bijna liggen. Dat had ik nou altijd al eens willen doen.

De masseur wrijft met de warme stenen over de zijkanten van mijn rug, en ik sluit mijn ogen. Vanzelf dwalen mijn gedachten af naar vanochtend, toen ik aankwam in Terme di Sorano. Vanaf het moment dat ik een stap zette in mijn appartement, voelde ik me er thuis. Ooit was het een oud gebouw geweest, dat kon je wel zien. Nu was de ruimte gerestaureerd tot ruime, luxe studio, met stenen muren en zichtbare, houten balkon aan het hoge plafond. Op weg ernaartoe had ik het grote terras met ligbedden opgemerkt, en hoewel ik ook een privétuin had, besloot ik op een van de ligbedden neer te ploffen. Ik keek uit over het glooiende Toscaanse landschap en net toen ik me verwonderde over de uitgestrekte vlaktes om me heen, begon een vrouw naast me tegen me te praten. Ze vertelde hoe zij en haar kinderen vanochtend hadden paardgereden en dat de kleintjes nu lekker aan zwemmen en rondrennen waren, terwijl zij haar rust pakte. Ik nam me voor morgen een kijkje bij de stallen te gaan nemen.

“Eliza?” Ik schrik wakker. De masseur staat voorovergebogen naast me en kijkt me vriendelijk aan. “Zal ik je insmeren met deze crème? Je huid wordt er heel zacht en soepel van.” Dat laat ik me geen twee keer zeggen. Weer voel ik haar warme handen over mijn rug bewegen. Mijn ogen vallen vanzelf weer dicht, ik voel me heerlijk relaxed.