Over Mas Caldes

Zo vertrouwd, die Vichy Catalan. Elke keer als ik in deze streek ben en mijn eerste fles bronwater drink, voel ik me thuis. Ook nu staat er een voor mijn neus, op de ontbijttafel. “Hoe wil je je eitje, Eliza?” Eigenaar Chris geeft mijn bestelling door aan zijn vrouw Hellen en schuift aan. “Hoe was de tocht langs de Costa Brava gistermiddag? Vond je het wandelpad langs de kust mooi?” Mooi… Dat is een understatement. Ik begin enthousiast te vertellen over alle planten en bomen die ik op mijn route ben tegengekomen. Uitgebreid beschrijf ik hoe het uitzicht over de prachtig blauwe zee er vanaf het hoogste punt van de berg uitzag. Chris begint vrolijk te lachen. “Dan ben je vast benieuwd naar wat ik vandaag voor jou in petto heb, een trip naar Girona, een picknick op een wijnlandgoed of wat dacht je van een rondleiding door een heerlijk Middeleeuws dorp.” “En wist je trouwens dat dat bronwater hier uit het dorp komt?” Terwijl Hellen een bakje vers fruit en een bord dampend roerei met toast voor m'n neus zet, neem ik een slok water. Lekker, ik ben er weer.